U niej w domu

U niej w domu
Gatunek

thriller

Rok produkcji

2012

Data premiery

10 września 2012
24 maja 2013 (Polska)

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski

Czas trwania

105 minut

Reżyseria

François Ozon

Scenariusz

François Ozon

Główne role

Fabrice Luchini
Ernst Umhauer
Kristin Scott Thomas
Emmanuelle Seigner

Muzyka

Philippe Rombi

Zdjęcia

Jérôme Alméras

Scenografia

Pascal Leguellec

Kostiumy

Pascaline Chavanne

Montaż

Laure Gardette

Produkcja

Eric Altmeyer
Nicolas Altmeyer
Claudie Ossard

Wytwórnia

Mandarin Cinéma

Dystrybucja

Mars Distribution

Budżet

9,7 miliona euro

Strona internetowa

U niej w domu (fr. Dans la maison) – francuski dreszczowiec z 2012 roku w reżyserii François Ozona. Zdjęcia kręcono w Saint-Maur-des-Fossés (departament Dolina Marny), Serris (Sekwana i Marna), Mennecy (Essonne), Croissy-sur-Seine (Yvelines) oraz w Paryżu.

Opis fabuły

Germain jest nauczycielem francuskiego w liceum. Rozpoczyna się kolejny rok szkolny, a Germain zadaje swoim nowym uczniom wypracowanie. Studenci mają opisać jeden dzień ze swojego życia. Profesora i jego żonę, artystkę Jeanne, intryguje tekst 16-letniego Claude'a. Opisuje on wizytę w domu swojego kolegi z klasy, Raphy, do którego dostaje się pod pretekstem udzielania chłopcu korepetycji z matematyki. Gdy Rapha rozwiązuje zadania, Claude eksploruje dom. W wypracowaniu zamieszcza niezwykle szczegółowe sprawozdanie ze swoich obserwacji. Wydaje się być szczególnie zafascynowany matką kolegi, Esther. W kolejnych odcinkach swojej opowieści, dostarczanych regularnie nauczycielowi w formie krótkich opowiadań, Claude rozwija akcję i zgłębia uczestniczące w niej postaci. Granica między fikcją a rzeczywistością w snutej przez 16-latka opowieści powoli zaczyna się zacierać.

Obsada

Recepcja

Film Ozona spotkał się z pozytywnym odbiorem krytyki. W serwisie Rotten Tomatoes uzyskał 88% pozytywnych opinii (oparte na 65 recenzjach)[1].

Obraz otrzymał główną nagrodę Złotej Muszli oraz wyróżnienie za najlepszy scenariusz podczas MFF w San Sebastian w 2012, a także sześć nominacji do Cezarów i jedną do nagrody Goya[2].

Przypisy

  1. Dans la maison. Rotten Tomatoes. [dostęp 2013-05-28]. (ang.).
  2. Dans la maison – Awards. Internet Movie Database. [dostęp 2013-05-28]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Filmy w reżyserii François Ozona
1990–99
2000–09
2010–19
2020–29
  • Lato ’85 (2020)
  • Wszystko poszło dobrze (2021)
  • Peter von Kant (2022)
  • Moja zbrodnia (2023)

  • p
  • d
  • e
Filmy nagrodzone Złotą Muszlą
1953–1970
  • 1953: Wojna boża
  • 1954: Przeklęta góra
  • 1955: Dni miłości
  • 1956: Czerwony sygnał
  • 1957: Babcia Sabella
  • 1958: Ewa chce spać
  • 1959: Historia zakonnicy
  • 1960: Romeo, Julia i ciemność
  • 1961: Dwa oblicza zemsty
  • 1962: Wyspa Artura
  • 1963: Człowiek mafii
  • 1964: Ameryka, Ameryka
  • 1965 (ex aequo): Złota reneta oraz Miraż
  • 1966: Byłam tutaj szczęśliwa
  • 1967: Dwoje na drodze
  • 1968: Kres długiego dnia
  • 1969: Deszczowi ludzie
  • 1970: Śmiertelne lato
1971–1990
  • 1971: Kolano Klary
  • 1972: Kryształowy dom
  • 1973: Duch roju
  • 1974: Badlands
  • 1975: Kłusownicy
  • 1976: Tabor wędruje do nieba
  • 1977: Niedokończony utwór na pianolę
  • 1978: Alambrista!
  • 1979: Jesienny maraton
  • 1980: Dyrygent
  • 1981: Historia zwykłego szaleństwa
  • 1982: Demony w ogrodzie
  • 1983: Od pierwszego wejrzenia
  • 1984: Rumble Fish
  • 1985: Yesterday
  • 1986: Połowa nieba
  • 1987: Wesele w Galilei
  • 1988: Na czarnym wzgórzu
  • 1989 (ex aequo): Homer i Eddie oraz Tajemny naród
  • 1990: Listy od Alou
1991–2010
2011–2029
  • 2011: Podwójne ślady
  • 2012: U niej w domu
  • 2013: Zła fryzura
  • 2014: Magical Girl
  • 2015: Wróble
  • 2016: Pani Bovary to nie ja
  • 2017: Disaster Artist
  • 2018: Między morzem a oceanem
  • 2019: Pacificado
  • 2020: Początek
  • 2021: Błękitny księżyc
  • 2022: Królowie świata
  • 2023: Róg