Isiah Thomas

Nie mylić z: Isaiah Thomas.

Isiah Thomas

#11
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko	Isiah Lord Thomas III
Pseudonim	Zeke
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1961 Chicago
Wzrost	185 cm
Masa ciała	82 kg
Kariera
Aktywność	1981–1994
Szkoła średnia	St. Joseph (Westchester, Illinois)
College	Indiana (1979–1981)
Draft	1981, numer: 2 Detroit Pistons
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1981–1994 Detroit Pistons
Kariera trenerska Lata Drużyna 2000–2003 Indiana Pacers 2006–2008 New York Knicks 2009–2012 Florida International University
Dorobek medalowy Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska panamerykańskie złoto Portoryko 1979 koszykówka

Isiah Lord Thomas III (ur. 30 kwietnia 1961 w Chicago) – amerykański koszykarz występujący na pozycji rozgrywającego, dwukrotny mistrz NBA. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener koszykarski, działacz klubowy, komentator sportowy.

Życiorys

W 1979 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American^[1].

Isiah Thomas ukończył college Indiana. W 1981 został wybrany w drafcie NBA z numerem drugim przez Detroit Pistons. Spędził w tym zespole całą swoją późniejszą karierę. Thomas w swoim debiutancim sezonie został wybrany do pierwszej piątki pierwszoroczniaków oraz wystąpił w Meczu Gwiazd NBA. W meczach gwiazd NBA grał zresztą nieprzerwanie do 1993 roku (12 występów), a w spotkaniach w 1984 oraz 1986 został mianowany MVP.

Thomas będąc niekwestionowanym liderem drużyny zdobył mistrzostwo NBA w latach 1989 oraz 1990. W 1990 został także wybrany MVP finałów NBA. W 1994 zakończył karierę koszykarza. Podczas kariery w NBA Isiah Thomas rozegrał łącznie 979 meczów (w tym 971 w wyjściowej piątce) zdobywając 18 822 punktów (średnio 19,2 na mecz), 9061 asyst (średnio 9,3 na mecz – 4 miejsce na liście wszech czasów) oraz 3478 zbiórek (średnio 3,6 na mecz). Pięciokrotnie wybierano go do najlepszych piątek ligi – trzykrotnie do pierwszej i dwukrotnie do drugiej. W 1996 został członkiem NBA’s 50th Anniversary All-Time Team. W 2000 natomiast dołączył do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Po zakończeniu kariery najpierw był współwłaścicielem zespołu Toronto Raptors, potem komentatorem NBC, następnie został właścicielem ligi CBA, która zbankrutowała w 2000. W latach 2000–2003 był trenerem zespołu Indiana Pacers. W latach 2006–2008 prowadził New York Knicks, będąc jednocześnie menedżerem i trenerem. Niestety, właściwie wszystkie jego działania po zakończeniu kariery zawodniczej kończyły się niepowodzeniami. Zwłaszcza praca z Knicks była nieustannie krytykowana przez dziennikarzy i środowisko koszykarskie.

Jest jednym z ponad 40 zawodników w historii, którzy zdobyli zarówno mistrzostwo NCAA, jak i NBA w trakcie swojej kariery sportowej^[2].

Kontrowersje

W czasie Meczu Gwiazd w 1985 r. Isiah Thomas liderował drużynie Wschodu, w której zadebiutowała nowa gwiazda ligi Michael Jordan. Thomas został później oskarżony, iż był prowodyrem działań mających zdyskredytować umiejętności Jordana, głównie poprzez niepodawanie mu piłek – Jordan zdobył wtedy wyjątkowo mało – 7 punktów, mimo iż na boisku przebywał przez 22 minuty. Sam Jordan nigdy nie potwierdził ani nie zaprzeczył tym informacjom.

Prowadzeni przez Thomasa Pistons spotykali się z Bulls Michaela Jordana regularnie w play-offach w latach 1988–1991. Każdorazowo mecze były bardzo zacięte, obfitujące w potyczki słowne i fizyczne. Pierwsze trzy konfrontacja skończyły się zwycięstwami Detroit, ale w ostatnim pojedynku Chicago wzięło srogi rewanż, wygrywając serię 4-0. Upokorzony Thomas i kilku innych zawodników drużyny wyszło z hali na 8 sekund przed końcem ostatniego meczu, nie podając rąk zwycięzcom.

Thomas nie został też ostatecznie wybrany do pierwszego Dream Teamu, w 1992 r., ponoć ze względu na niechęć Jordana do występowania z nim w jednym zespole, będącą konsekwencją wcześniejszych zatargów między koszykarzami. Thomas wypowiadał się również, że miejsce w składzie zostało mu „skradzione” przez Johna Stocktona, a swoją wyższość nad Stocktonem udowodni na boisku. Podczas najbliższego spotkania drużyn Pistons i Utah Jazz skrzydłowy Jazz, Karl Malone, uderzył Thomasa łokciem w głowę tak, że ten musiał mieć założone 40 szwów. Malone został ukarany grzywną i zwieszeniem za ten incydent.

W Meczu Gwiazd w 2003 r., Thomas był trenerem drużyny Wschodu, w której swój pożegnalny mecz rozgrywał Michael Jordan. Thomas został skrytykowany za nadmierne eksploatowanie Jordana w meczu, mające jakoby być kontynuacją poczynań z 1985 r. i rewanżem za nieobecność w Dream Teamie.^{[potrzebny przypis]}

Osiągnięcia

NCAA

• Mistrz:
  • NCAA (1981)^[3]
  • sezonu regularnego konferencji Big Ten (1980, 1981)
• Uczestnik rozgrywek Sweet Sixteen turnieju NCAA (1980, 1981)
• NCAA Final Four Tournament Most Outstanding Player (1981)^[4]
• Wybrany do:
  • I składu:
    • All-American (1981)^[5]
    • turnieju NCAA (1981)^[6]
  • Akademickiej Galerii Sław Koszykówki (2006)^[7]

NBA

• dwukrotny mistrz NBA (1989, 1990)^[8]
• Wicemistrz NBA (1988)^[8]
• dwukrotny MVP meczu gwiazd NBA (1984, 1986)^[9]
• dwunastokrotny uczestnik meczu gwiazd NBA (1982–1991^[a], 1992, 1993)^[11]
• Wybrany do:
  • I składu:
    • NBA (1984–1986)^[12]
    • debiutantów NBA (1982)^[13]
  • II składu NBA (1983, 1987)^[12]
  • grona 50 najlepszych zawodników w historii NBA (NBA’s 50th Anniversary All-Time Team – 1996)^[14]
  • składu najlepszych zawodników w historii NBA, wybranego z okazji obchodów 75-lecia istnienia ligi (2021)^[15]
  • Koszykarskiej Galerii Sław (Naismith Memorial Basketball Hall Of Fame – 1999)^[16]
• Zdobywca nagrody J. Walter Kennedy Citizenship Award (1987)^[17]
• Lider:
  • NBA w asystach (1985)^[18]
  • wszech czasów klubu Pistons w zdobytych punktach (18822), asystach (9061), przechwytach (1861), celnych (7194) i oddanych (15904) rzutach z gry, celnych (4036) i oddanych (5316) rzutach wolnych, stratach (3682), rozegranych minutach (35516)^[19]
• 6-krotny zawodnik tygodnia NBA (19.12.1982, 1.01.1984, 1.04.1984, 6.01.1985, 11.01.1987, 12.03.1989)^[20]
• Klub Detroit Pistons zastrzegł należący do niego w numer 11^[21]

Reprezentacja

• Mistrz igrzysk panamerykańskich (1979)^[22]
• członek kadry olimpijskiej na igrzyska w Moskwie (1980), które zostały zbojkotowane przez USA. Zespół wziął wtedy udział w trasie pokazowej „Gold Medal Series”, występując przeciw składom NBA All-Star oraz drużynie olimpijskiej z 1976 roku^[23].
• członek kadry na mistrzostwa świata w 1994 roku, nie wystąpił w nich z powodu kontuzji^[24].
• Atleta Roku – USA Basketball Male Athlete of the Year (1980)^[25]

Trenerskie

• Wybrany na trenera Wschodu podczas NBA All-Star Game 2003^[26]

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na NBA.com. stats.nba.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)]. (ang.).
• Statystyki na Basketball-Reference.com (ang.)