Romidepsyna

Romidepsyna
Nazewnictwo
Inne nazwy i oznaczenia
FK228; FR901228; Istodax
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C24H36N4O6S2

Masa molowa

540,70 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

128517-07-7

PubChem

5352062

DrugBank

DB06176 DB06176, DB06176

SMILES
C/C=C\1/C(=O)N[C@H](C(=O)O[C@H]\2CC(=O)N[C@@H](C(=O)N[C@H](CSSCC/C=C2)C(=O)N1)C(C)C)C(C)C
InChI
InChI=1S/C24H36N4O6S2/c1-6-16-21(30)28-20(14(4)5)24(33)34-15-9-7-8-10-35-36-12-17(22(31)25-16)26-23(32)19(13(2)3)27-18(29)11-15/h6-7,9,13-15,17,19-20H,8,10-12H2,1-5H3,(H,25,31)(H,26,32)(H,27,29)(H,28,30)/b9-7+,16-6-/t15-,17-,19-,20+/m1/s1
InChIKey
OHRURASPPZQGQM-GCCNXGTGSA-N
Klasyfikacja medyczna
ATC

L01XH02

Multimedia w Wikimedia Commons

Romidepsyna, znana również pod nazwą handlową Istodax – lek przeciwnowotworowy stosowany w skórnym chłoniaku T-komórkowym (CTCL) i innych obwodowych chłoniakach T-komórkowych (PTCL). Romidepsyna jest związkiem chemicznym pochodzenia naturalnego uzyskanym z bakterii Chromobacterium violaceum, który działa poprzez blokowanie enzymów – deacetylaz histonowych, przez co indukuje apoptozę[1]. Jest czasem określany jako depsipeptyd, ze względu na klasę cząsteczek, do których należy. Romidepsyna została wyprodukowana w laboratoriach Gloucester Pharmaceuticals, która stała się własnością firmy farmaceutycznej Celgene[2].

Historia

Doniesienia o romidepsynie po raz pierwszy pojawiły się w literaturze naukowej w 1994 r. Zespół naukowców z Fujisawa Pharmaceutical Company (obecnie Astellas Pharma) z Tsukuba w Japonii, wyizolował ją z kultury Chromobacterium violaceum, w próbce gleby z prefektury Yamagata[3]. W badaniach laboratoryjnych ustalono, że ma nikłą aktywność przeciwbakteryjną, ale wykazuje silną cytotoksyczność w stosunku do szeregu ludzkich linii komórek nowotworowych, bez wpływu na prawidłowe komórki; badania na myszach również wykazały, że ma aktywność przeciwnowotworową in vivo[3].

Pierwszą syntezę totalną romidepsyny przeprowadzili naukowcy z Harvardu i w 1996 r. opublikowali jej wyniki[4]. Mechanizm działania został wyjaśniony w 1998 r., kiedy naukowcy z Fujisawa Pharmaceutical Company i z Uniwersytetu Tokijskiego odkryli, że jest to inhibitor deacetylazy histonowej o działaniu podobnym do działania trichostatyny A[5].

Badania kliniczne

Faza I badań romidepsyny, początkowo o nazwach kodowych FK228 i FR901228, rozpoczęła się w 1997 r. Badania fazy II i fazy III przeprowadzono dla różnych wskazań. Najbardziej obiecujące wyniki uzyskano w leczeniu skórnego chłoniaka z komórek T (CTCL) i innych obwodowych chłoniaków z komórek T (PTCL)[6].

W 2004 r. romidepsyna otrzymała status Fast Track od FDA w USA do leczenia chłoniaka skórnego z komórek T. Poza tym FDA przyznała romidepsynie w tym wskazaniu klinicznym status leku sierocego, podobnie jak uczyniła to Europejska Agencja Leków[6].

FDA zatwierdziła romidepsynę do leczenia CTCL w listopadzie 2009 r.[7] i zatwierdziłą ją do leczenia innych chłoniaków z obwodowych komórek T (PTCL) w czerwcu 2011 r.[8]

Przedkliniczne badanie w zakażeniu wirusem HIV

W 2014 r. czasopismo naukowe PLOS Pathogens opublikowało badanie dotyczące romidepsyny w badaniu mającym na celu reaktywację utajonego wirusa HIV w celu zubożenia zbiornika HIV. Latentnie zakażone komórki T eksponowano in vitro i ex vivo na romidepsynę, co prowadziło do zwiększenia wykrywalnych poziomów HIV RNA związanego z komórkami. W badaniu porównano również romidepsynę z innym inhibitor deacetylazy histonowej, Vorinostatem[9].

Badanie autyzmu na modelu zwierzęcym

Romidepsyna została zastosowana w badaniu na zwierzętach, w którym stwierdzono, że krótkotrwałe podawanie małych dawk romidepsyny może odwrócić deficyty społeczne w mysim modelu autyzmu[10].

Mechanizm działania

Romydepsyna działa jako prolek, a wiązanie dwusiarczkowe ulega redukcji wewnątrz komórki, uwalniając tiol wiążący cynk.[3][11][12] Tiol wiąże się z atomem cynku w kieszeni wiązania zależnej od cynku deacetylazy histonowej i prowadzi do zablokowania jej aktywności, a więc jest to inhibitor HDAC. Wiele inhibitorów HDAC potencjalnie mogą być wykorzystane jako leki onkologiczne dzięki zdolności epigenetycznego przywracania prawidłowej ekspresji genów supresorowych nowotworów, co może skutkować zatrzymaniem cyklu komórkowego, różnicowaniem i apoptozą[13].

Działania niepożądane

Zastosowanie romidepsyny jest często związane z działaniami niepożądanymi[14]. W badaniach klinicznych najczęstsze działania niepożądane to: nudności i wymioty, zmęczenie, zakażenia, utrata apetytu i zaburzenia w obrazie krwi (w tym niedokrwistość, trombocytopenia i leukopenia). Jest również związany z infekcjami i zaburzeniami metabolicznymi (takimi jak nieprawidłowe stężenia elektrolitów we krwi), wykwitami skórnymi, zaburzeniami smaku i zmianami przewodnictwia elektrycznego serca[14].

Przypisy

  1. NCI Drug Dictionary [online], National Cancer Institute, 2 lutego 2011 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  2. „Romidepsin”. Gloucester Pharmaceuticals. Retrieved 2009-09-11[permanent dead link].
  3. a b c MasakuniM. Okuhara MasakuniM. i inni, FR901228, A NOVEL ANTITUMOR BICYCLIC DEPSIPEPTIDE PRODUCED BY Chromobacterium violaceum No. 968, „The Journal of Antibiotics”, 47 (3), 1994, s. 301–310, DOI: 10.7164/antibiotics.47.301, ISSN 0021-8820 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  4. Khan W.K.W. Li Khan W.K.W. i inni, Total Synthesis of the Antitumor Depsipeptide FR-901,228, „Journal of the American Chemical Society”, 11 (30), pubs.acs.org, 1996, s. 7237–7238, DOI: 10.1021/ja9613724 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  5. HidenoriH. Nakajima HidenoriH. i inni, FR901228, a Potent Antitumor Antibiotic, Is a Novel Histone Deacetylase Inhibitor, „Experimental Cell Research”, 241 (1), 1998, s. 126–133, DOI: 10.1006/excr.1998.4027, ISSN 0014-4827 [dostęp 2019-02-06] .
  6. a b FrankF. Petersen FrankF., RenéR. Amstutz RenéR., Natural Compounds as Drugs, Springer Science & Business Media, 29 lipca 2008, ISBN 978-3-7643-8595-8 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  7. Patricia, The ChEMBL-og: New Drug Approvals – Pt. XXII – Romidepsin (Istodax) [online], The ChEMBL-og, 27 listopada 2009 [dostęp 2019-02-06] .
  8. Drugs@FDA: FDA Approved Drug Products [online], www.accessdata.fda.gov [dostęp 2019-02-06] .
  9. Datsen GeorgeD.G. Wei Datsen GeorgeD.G. i inni, Histone Deacetylase Inhibitor Romidepsin Induces HIV Expression in CD4 T Cells from Patients on Suppressive Antiretroviral Therapy at Concentrations Achieved by Clinical Dosing, „PLoS Pathogens”, 10 (4), 2014, DOI: 10.1371/journal.ppat.1004071, ISSN 1553-7366, PMID: 24722454, PMCID: PMC3983056 [dostęp 2019-02-06] .
  10. ZhenZ. Yan ZhenZ. i inni, Social deficits in Shank3 -deficient mouse models of autism are rescued by histone deacetylase (HDAC) inhibition, „Nature Neuroscience”, 21 (4), 2018, s. 564–575, DOI: 10.1038/s41593-018-0110-8, ISSN 1546-1726 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  11. ToshuijiT. Tada ToshuijiT. i inni, FR901228, A NOVEL ANTITUMOR BICYCLIC DEPSIPEPTIDE PRODUCED BY Chromobacterium violaceum No. 968, „The Journal of Antibiotics”, 47 (3), 1994, s. 311–314, DOI: 10.7164/antibiotics.47.311, ISSN 0021-8820 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  12. KyoichiK. Shimomura KyoichiK. i inni, FR901228, A NOVEL ANTITUMOR BICYCLIC DEPSIPEPTIDE PRODUCED BY Chromobacterium violaceum No. 968, „The Journal of Antibiotics”, 47 (3), 1994, s. 315–323, DOI: 10.7164/antibiotics.47.315, ISSN 0021-8820 [dostęp 2019-02-06]  (ang.).
  13. Thomas J.T.J. Greshock Thomas J.T.J. i inni, Improved Total Synthesis of the Potent HDAC Inhibitor FK228 (FR-901228), „Organic letters”, 10 (4), 2008, s. 613–616, DOI: 10.1021/ol702957z, ISSN 1523-7060, PMID: 18205373, PMCID: PMC3097137 [dostęp 2019-02-06] .
  14. a b http://media.celgene.com/content/uploads/istodax-pi.pdf

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
L01A – Leki alkilujące
L01AA – Analogi iperytu azotowego
L01AB – Estry kwasu sulfonowego
L01AC – Iminy etylenowe
L01AD – Pochodne nitrozomocznika
L01AG – Epitlenki
  • etoglucid
L01AX – Inne
L01B – Antymetabolity
L01BA – Analogi kwasu foliowego
L01BB – Analogi puryn
L01BC – Analogi pirymidyn
L01C – Alkaloidy roślinne i inne
związki pochodzenia naturalnego
L01CA – Alkaloidy Vinca i ich analogi
L01CB – Pochodne podofilotoksyny
L01CC – Pochodne kolchicyny
  • demekolcyna
L01CD – Taksany
L01CE – Inhibitory topoizomerazy 1
L01CX – Inne
L01D – Antybiotyki cytotoksyczne i
związki pochodne
L01DA – Aktynomycyny
L01DB – Antracykliny i
związki pochodne
L01DC – Inne
L01E – Inhibitory kinazy białkowej
L01EA – Inhibitory kinazy
tyrozynowej BCR-Abl
L01EB – Inhibitory kinazy
tyrozynowej receptora nabłonkowego
czynnika wzrostu (EGFR)
L01EC – Inhibitory kinazy
seroninowo-treoninowej B-Raf (BRAF)
L01ED – Inhibitory kinazy
chłoniaka anaplastycznego (ALK)
  • kryzotynib
  • cerytynib
  • alektynib
  • brygatynib
  • lorlatynib
L01EE – Inhibitory kinazy
aktywowanej mitogenami (MEK)
  • trametynib
  • kobimetynib
  • binimetynib
  • solumetynib
L01EF – Inhibitory kinaz
cyklino-zależnych (CDK)
L01EG – Inhibitory kinazy mTOR
L01EH – Inhibitory kinazy
receptora ludzkiego czynnika
wzrostu naskórka 2 (HER2)
L01EJ – Inhibitory kinazy
janusowej (JAK)
  • ruksolitynib
  • fedratynib
  • pakrytynib
  • momelotynib
L01EK – Inhibitory kinazy
receptora czynnika wzrostu
śródbłonka naczyniowego (VEGFR)
L01EL – Inhibitory kinazy
tyrozynowej Brutona (BTK)
  • ibrutynib
  • acalabrutynib
  • zanubrutynib
  • orelabrutynib
  • pirtobrutynib
L01EM – Inhibitory kinazy
3-fosfatydyloinozytolu (Pi3K)
  • idelalizyb
  • kopanlisyb
  • alpelisyb
  • duwelisyb
  • parsaklisyb
L01EN – Inhibitory kinazy tyrozynowej
receptora czynnika wzrostu fibroblastów (FGFR)
  • erdafitynib
  • pemigatynib
  • infigratynib
  • futibatynib
L01EX – Inne inhibitory
kinazy proteinowej
  • sunitynib
  • sorafenib
  • pazopanib
  • wandetanib
  • regorafenib
  • masytynib
  • kabozantynib
  • lenwatynib
  • nintedanib
  • midostauryna
  • kwizartynib
  • larotrektynib
  • gilterytynib
  • entrektynib
  • peksydartynib
  • erdafitynib
  • kapmatynib
  • awaprytynib
  • ripretynib
  • tepotynib
  • selperkatynib
  • pralsetynib
  • surufatynib
  • umbralisib
  • sitwatynib
  • kapiwasertyb
L01F – Przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
L01FA – Inhibitory CD20
L01FB – Inhibitory CD22
  • inotuzumab ozogamycyny
  • moksetumomab pasudotoksu
L01FC – Inhibitory CD38
  • daratumumab
  • izatuksymab
L01FD – Inhibitory HER2
  • trastuzumab
  • pertuzumab
  • trastuzumab emtanzyny
  • trastuzumab mafodotyny
  • trastuzumab duokarmazyny
  • margetuksimab
L01FE – Inhibitory EGFR
L01FF – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FG – Inhibitory PD–1/PD–L1
L01FX – Inne przeciwciała monoklonalne
oraz przeciwciała
skoniugowane z cytostatykami
  • edrekolomab
  • gemtuzumab ozogamycyny
  • katumaksomab
  • ipilimumab
  • brentuksymab wedotyny
  • dinutuksymab beta
  • blinatumomab
  • elotuzumab
  • mogamulizumab
  • olaratumab
  • bermekimab
  • tafasitamab
  • enfortumab wedotyny
  • polatuzumab wedotyny
  • belantamab mafodotyny
  • oportuzumab monatoksu
  • sacytuzumab gowitekanu
  • amiwantamab
  • sabatolimab
  • tremelimumab
  • naksitamab
  • lonkastuksymab tezyryny
  • tisotumab wedotin
  • teklistamab
  • mosunetuzumab
  • mirwetuksymab sorawtanzyny
  • epkorytamab
  • glofitamab
  • talkwetamab
L01FY – Połączenia przeciwciał monoklonalnych
oraz przeciwciał
skoniugowanych z cytostatykami
L01X – Pozostałe
leki przeciwnowotworowe
L01XA – Związki platyny
L01XB – Metylohydrazyny
L01XD – Środki stosowane w
terapii fotodynamicznej
L01XF – Retinoidy stosowane w
terapii przeciwnowotworowej
L01XG – Inhibitory proteasomu
L01XH – Inhibitory deacetylaz
histonów (HDAC)
  • worynostat
  • romidepsyna
  • panobinostat
  • belinostat
  • entynostat
L01XJ – Inhibitory szlaku Hedgehog
  • wismodegib
  • sonidegib
  • glasdegib
L01XK – Inhibitory polimeraz
poli-ADP-rybozy (PARP)
L01XL – Przeciwnowotworowa terapia
komórkowa lub genowa
  • sitimagene ceradenovec
  • talimogen laherparepwek
  • aksykabtagen cyloleucel
  • tisagenlecleucel
  • ciltakabtagen autoleucel
  • breksukabtagen autoleucel
  • idekabtagen wikleucel
  • lizokabtagen maraleucel
  • tabelekleucel
  • nadofaragen firadenowek
  • lifileucel
L01XX – Inne
L01XY – Połączenia leków
przeciwnowotworowych